Vorige week zag ik een buurman langslopen met een schep en emmer.
We maken altijd een praatje en hij vertelde dat hij een cliënt is van de nieuwe bewoners op de hoek (zij is podologe, vandaar dat "cliënt" zijn). Hij was daar even gaan buurten en helemaal enthousiast over het vele waterdrieblad in hun vijver. De nieuwe buurvrouw had gezegd: ''haal maar wat weg"
Nou, toen vroeg ik buurman dus meteen of hij voor mij ook een stuk wilde vragen en meenemen. En joepie...... het slaat al aan!

Amper op weg merk ik dat het fietsen wat minder makkelijk gaat dan de keer ervoor (Betuwe en Gaasterland); de rechterknie en de linkerkuit stribbelen tegen. Eigenlijk ook geen wonder nadat ik 2 dagen intensief in de tuin bezig te zijn geweest. Enfin, dan nemen we maar een paar extra stops onderweg; we staan niet op tijd.
Tijd voor een middagtukje op de hei van boswachterij Staphorst
vlakbij een vennetje
Knie en kuit hebben het protesteren opgegeven en het 2e deel van de route rijd ik moeiteloos uit!
En zo was het toen wij in 1997 ons huis verkochten.
En wie het huis van vroeger kent en er nog eens een kijkje wil nemen 