Rhodochiton, een plant met zwarte bloemen met purperen kelkjes, die van juli tot in het najaar bloeit.
De plant wordt steeds geliefder, las ik gisteren in een 'Margriet Tuinen' van 1998.
Nou, of dat geliefder worden ook echt doorgezet heeft de afgelopen 11 jaar, dat betwijfel ik.
Zelf zag de plant 2 jaar geleden voor het eerst bij een vriendin. Van haar kreeg ik wat zaden en vorig jaar genoot ik van mijn eigen Rhodochiton.
Ik herinner me, dat ik wat sceptisch was over de hoogte van 3, 4 meter toen ik in juli deze miezerige plant zag

Maar oh, toen hij eenmaal de groeispurt had! Wat was het een prachtige volle plant!

Niet alleen ik was weg van deze plant, want ik kan me herinneren, dat veel leden van mijn tuinclub ook helemaal enthousiast waren toen een van de leden er een foto van plaatste in het forum
Wat informatie van internet over de Rhodochiton: hij slingert zich omhoog en zet zich aan een raamwerk vast met windende stelen. Binnen één seizoen kan de plant een oppervlakte van vier vierkante meter bedekken. Wanneer de plant over de grond wordt geleid, bedekt hij een evenzo grote oppervlakte.
Heel bijzonder zijn de bloemen. De bloem heeft een hangende kroonbuis, die uit vijf segmenten bestaat. De kroonbuis steekt ver buiten de kelk en is donkerpaars. De kelk is klokvormig en bestaat uit vijf vergroeide kelkbladen. Het blad is ovaal tot hartvormig, aan de rand licht behaard.

Het blad heeft windende stelen, waarmee de plant zich dus omhoog werkt.
Plant Rhodochiton in een ruime pot of kuip of in de volle grond. Zorg ervoor, dat de plant zich aan een geschikt element (trellis, klimrek of schutting) omhoog kan slingeren. Geplant in de volle grond als bodembedekker worden verder geen maatregelen vereist.
Een plaats in de volle zon is een absolute voorwaarde voor een rijke bloei.
Geef de plant eens in de twee weken vloeibare mest voor bloeiende planten.

De plant is helaas niet winterhard. Overwinteren kan in een matig verwarmde kas, maar vaak wordt de plant er tijdens het overwinteren niet mooier op en kun je beter nieuwe zaaien in het voorjaar.
Zaai in een humusrijke grond. De grond moet voldoende vocht kunnen vasthouden, overtollig water moet snel kunnen worden afgevoerd.

Of het normaal is, of eenmalig, ik vind dat het heel lang duurt voor het zaad opkomt. Ik geloof dat het wel een maand duurde voor ik wat groen zag verschijnen.


Maar met de langzame start van vorig jaar in mijn achterhoofd, heb ik er alle vertrouwen in dat ik dit jaar ook weer lang kan genieten van de Rhodochiton!
Oh ja, nog dit: het verbaasde me vorig jaar, dat niet elke bloem een zaaddoos krijgt.