080330 Marjan's tuindagboek; kikkers en padden

Aan het eind van de winter vraag ik me altijd af: ''zouden er nog kikkers in de vijver zitten?" Nou, die vraag is sinds gisteren beantwoord! Precies op dezelfde dag als vorig jaar verscheen de eerste kikkerdril in de vijver en elk uur zie ik meer kikkers en meer dril verschijnen. tJonge, wat hebben de kikkers het druk .........

Vanmiddag struikelde ik bijna over kikkers die op het terras bij de keuken zaten. De hordeur gaat nu meteen dicht als ik de keukendeur open laat. Bang ben ik niet van kikkers, maar om nu in huis op kikkerjacht te gaan, dat gaat me te ver.

Dit ongelijke span trof ik op het grasveld aan. Ik heb ze opgepakt en in de vijver gegooid: zo van: ''dan schrikken ze en laat de pad wel los" Niet dus, beiden kwamen weer boven water...... "Nou, dan zoeken ze het zelf maar uit"

In het Paasweekend heeft Ruud wat planken in de kas gemaakt
Lekker, nu kan ik wat meer spullen in de kas kwijt!

De zaden die ik bij kwekerij de Border heb gekocht, had ik al gezaaid.
Vanmiddag heb ik nog een uurtje staan zaaien: cerinthe, cuphea, cosmea, koriander, edelweiss

en heb ik onder de kuipplanten de slakken weggehaald.
Want als je zo'n bordje in de tuin hebt staan, moet je de tekst ook wel waarmaken........

Wij hebben geen (buiten)thermometer, maar een ''helleborusmeter''. Aan de bloemen kunnen we goed zien of het wel, een beetje of behoorlijk gevroren heeft. Eerste paasdag hangen ze treurig naar beneden: middelmatige vorst; gelukkig herstellen de bloemen zich snel

Van de sneeuw op tweede paasdag hebben ze - zo te zien - minder last

De vogeltjes op de kruk trekken zich van de nachtvorst en sneeuw in het paasweekend weinig aan (zie voor plantinfo mijn tuindagboek van 19-02-2008)

Narcissen tete-a-tete op eerste paasdag

en op tweede paasdag

Ik hoop dat dit - voor dit seizoen - toch echt mijn laatste sneeuwfoto's zijn.

080323 Violen op de keukentrap

Met kerst en pasen is onze kerkzaal altijd feestelijk versierd.
En ik ben altijd jaloers op de creatievelingen die van ''niets iets'' kunnen maken.
Langs de muren van de kerkzaal (aula van een school) en op het podium stonden keukentrappen - van gemeenteleden - met violen, ingerold in stukjes krantenpapier

Na de dienst werden de trappen bij de uitgang gezet en kon iedereen die dat wilde een of meerdere violen meenemen.

Je moet er maar op komen .........
Niet al te ingewikkeld, neemt weinig ruimte in en je hebt meteen ''hoogte"

080322 Goudvinken en sijsjes

Afgelopen donderdag heb ik - met het oog op het winterse weer - mijn vogelrestaurant maar weer geopend. En ze weten ons te vinden! Misschien zijn de meeste mensen al gestopt met bijvoeren, want zulke grote getale vogels hebben we hier de hele winter nog niet gezien. Hordes vinken, mussen, kool- en pimpelmezen bezoeken de tuin en vandaag zit dit paartje goudvinken de hele dag op de voederplank. Elke vogel die in de buurt komt, wordt weggestuurd; wat een haaibaaien zijn het

De goudvinken, ja die herken je zo; maar gisteren heb ik mijn vogelboeken van voor tot achter en van achter tot voor doorgebladerd. Ik geloof dat de vogel die links op de volgende foto staat een vrouwtjessijs is, iets anders kan ik er niet van maken. Sinds ik donderdag weer voer heb opgehangen, bezoeken sijsjes en de onbekende vogeltjes, gezamenlijk de tuin.

080316 Een bezoekje aan rozenkwekerij "de Border"

Zijn we in de buurt van een bekende kweker, dan kan ik het niet laten en "moet" ik er naartoe.
Zo stond afgelopen vrijdag kwekerij de Border bij Twickel op het programma. Oh, wat is dat een prachtige kwekerij !!!!! Zo heb ik er nog weinig, nee eigenlijk nog geen eentje, gezien. Elke centimeter op de kwekerij zag er verzorgd uit. Nu zouden er op zaterdag snoeidemonstraties gegeven worden, dus misschien had de kwekerij wel een extra opknapbeurtje gehad. Dat weet ik dus niet.

De kwekerij ligt achter de moestuin van kasteel Twickel; op de foto zie je muur van de kasteeltuin liggen. Op de meeste kwekerijen loop je met je planten te zeulen; bij de Border niet. Daar hebben ze karretjes staan (ze staan op de voorgrond op de foto).

Ons hoofddoel was: rozen kopen. In de kas hangen borden met de foto's van de rozen en de beschrijving. Ik heb me laten adviseren over lage doorbloeiende trosrozen en het is Rosa ''The Fairy" geworden. Terwijl de kweker de rozen oppot, neus ik even tussen de vaste planten.
Zo achter de kasteelmuur - uit de wind - is het er heerlijk toeven!

Bij de rozen moet natuurlijk een passende plant komen en dat is een nog nieuwe geraniumsoort geworden, de geranium 'Rozanne'. Wat 'Rozanne' zo bijzonder maakt is haar ononderbroken en zeer uitbundige bloei van mei tot november! Volgend een kweker een must voor elke tuin. Een geranium voor een zonnige plek of in halfschaduw. 'Rozanne' doet het ook uitstekend in pot of hanging basket.

Oeps, 5.10 euro per potje en er komt nog (bijna) niets boven de grond ............ We zullen er het beste maar van hopen.

Nog even een rondje over de kwekerij, wat een uitzicht!
Als al die ornamenten vol staan met bloeiende rozen, oh wat zal dat prachtig zijn.

Op naar de kassa; ik laat mijn boodschappenlijstje verder maar in de tas zitten; want als ik het zo even snel uitreken zijn we aan planten en zaden en grond en bestrijdingsmiddelen al meer geld kwijt dan aan het hotel.

De Border is - voor mij tot nu toe - het neusje van de zalm onder de kwekers!

Mini-irissen

Een paar geleden had ik ze in de border gezet, de mini-irissen en ik wilde ze daar laten verwilderen. Na een paar jaar kwamen ze niet meer op...........
Dat kan kloppen, want vorig jaar las ik: jaarlijks opnieuw wat bolletjes planten heeft de voorkeur boven laten verwilderen.

Dwergirissen (bloei februari-maart) doen het ook goed in potten en dat heeft mijn voorkeur!

Ik vind dat ze in potten beter uitkomen dan in de border; de bloemen zijn maar iel en verdwijnen wat "in het niet" in de border. Langbloeiers? Nee, dat zijn ze niet.

Nog even een foto van een knop.

Ik heb vorig najaar nog meer bollen in potten geplant: tulpen, blauwe druifjes en de narcissen tete-a-tete. Deze laatste soort heb ik trouwens ook veel in de tuin staan; ik vind het leuke kleine narcissen, die lekker verwilderen!

Buurvrouw en ik

Anekdote (geschreven in januari 2004) over onze Bonte Hulst.
Vroeger was onze tuin gescheiden van de tuin van de buurvrouw door coniferen die van achter tot voor, helemaal tot aan het trottoir stonden. Gelukkig waren de uitgegroeide en slecht verzorgde coniferen als afscheiding van de voortuinen net weggehaald toen wij dit huis kochten.
We woonden er amper, toen de buurvrouw me aanklampte en vertelde dat de Bonte Hulst, die bij ons in de tuin staat, eigenlijk van haar is. Ik zei, dat ik dat niet begreep, omdat de hulst aan onze kant van de coniferen staat en dat ik me niet voor kan stellen, dat je een hulst koopt en die vervolgens in de tuin van de buren plant.
De buurvrouw begon me uitvoerig uit te leggen, dat zij destijds de coniferen hadden gekocht en dat ze een meter vanaf de scheidingslijn waren geplant en dat de eerste bewoners van ons huis aan haar hadden gevraagd of ze een hulst in hun tuin mochten planten achter de coniferen. En die hulst stond dus op die meter grond van haar en was dus van haar.

Wat is nu het geval: de buurvrouw heeft - volgens ons - een bladfobie en dat met een tuin van 630 m2. Want zomer of winter, mooi of slecht weer, onze buurvrouw is aan het vegen. Niet alleen de oprit, maar ook de aarde er naast moet bladvrij zijn. En nu die oude coniferenrij naar de voorkant van de straat weg is, kijkt zij tegen de achterkant van de hulst aan en ziet zij de blaadjes in de aarde onder de hulst liggen. En hulstblad heeft tandjes en daar kun je je aan bezeren, dus buurvrouw wil de hulst weg hebben uit onze tuin. Ook de rij coniferen in de achtertuin is er een paar jaar geleden uitgehaald en de buurvrouw en wij hebben gezamenlijk nieuwe coniferen betaald. Toen de oude coniferen eruit waren, ben ik maar eens op zoek gegaan naar de grenspaaltjes en wat bleek: de oude coniferen hadden precies op de scheiding gestaan, dus niet de buurvrouw, maar wij kregen er een stukje tuin bij toen die oude lelijke uitgezakte coniferen eruit waren. En de Bonte Hulst? Die staat heel duidelijk op ons terrein!
(Toen we in 2006 een pergola plaatsten, stond de Bonte Hulst in de weg en stonden we op het punt hem weg te halen. We begonnen met de onderste takken en al knippend kwamen we tot de conclusie dat we een hulst op stam ook wel leuk vonden ........ zie de foto hierboven)

Toen de uitgezakte coniferen vervangen waren, kon buurvrouw daar niet meer over praten. De hulst was duidelijk van ons, dus die viel ook af en toen begon ze - elke keer dat ze me in de tuin zag werken - over onze laurier. Dat die zoveel blad liet vallen en dat dat blad niet verteerde en dat de laurier zo hoog groeide en dat de tuin zo groot was en dat ze daar helemaal alleen voor stond en ............Och ik weet het, ik heb niet te klagen. Als ik soms verhalen lees over buren ............ maar toch .......
Buurvrouw werd ouder en liet 2 keer per jaar een hoveniersbedrijf de tuin grof in orde maken voor het voorjaar of najaar. Zeer grof ......... want de tuinlieden kregen opdracht om ook het oprukkende zevenblad in het stukje voortuin - wat aan elkaar grenst - weg te schoffelen. Ik heb de tuinlui wel eens gevraagd of ze dat alsjeblieft niet wilden doen. Helaas, opdracht is opdracht en het gevolg kun je wel raden ..... ook ik zit nu in de voortuin met zevenblad opgescheept.

Achterin de tuin deed buurvrouw al jaren helemaal niets meer en daar liet ze ook niets doen. "Haar" ligusterhaag tussen onze tuinen was helemaal uit model en je keek er dwars doorheen. Buurvrouw kwam weinig meer buiten - alleen om af en toe te vegen en wat lauriertakjes van de struiken te knippen - en op een gegeven moment zette ze 's nachts haar container bij de straat (wel altijd in de nacht voordat de bak geleegd werd), maar tja, dan weet je het wel........... Onvoorstelbaar snel is buurvrouw dement geworden en tussen kerst en nieuwjaar is ze opgenomen in een verzorgingstehuis. Het huis is nu leeg en zal verkocht worden en wij, nou ja Ruud heeft als een speer de oude ligusterhaag achterin de tuin weggehaald en daar een afscheiding van betongaasmatten neergezet. Misschien niet zo netjes om dat zonder overleg met dochter van buurvrouw te doen, maar we hebben het er maar op gewaagd.

Ook de wilg, die spontaan in het stukje voortuin tussen de buurvrouw en ons opgeschoten is, zaagt Ruud om. Schoonzoon die op dat moment langskwam en wel van dit soort klusjes houdt, spurtte met zaag de trap op

En ik ben gisteren weer uren aan het knippen en hakselen geweest! Niet de allerleukste tuinklus, maar het is wel een klus die ik kan doen als het geen echt tuinweer is en ik toch naar buiten wil.

De foto is van januari 2006, maar ook nu lag de jeu de boulesbaan weer vol met wilgafval. Zelfs de rode fleece had ik gisteren weer aan; de foto kon dus gisteren genomen zijn.

En zodra het beter weer wordt, dan ga ik het zevenblad in het gezamenlijke stukje voortuin te lijf!