090124 Vogeltelling

Er rolt een mailtje van Vogelbescherming Nederland mijn mailbox binnen over de nationale vogeltelling. Leuk, ik ga meedoen! Wat zou het dan leuk zijn om de beide kepen en de goudvinken door te kunnen geven, die sinds een paar dagen weer dagelijkse gasten zijn in de tuin.


Elke dag strooi ik extra lekkere zaadjes op de voederplank

en schep ik er wat stukjes vet-met-zaadjes op

2 dagen voor de telling begeeft de paal van de voederplank het ...... Helemaal verrot.....
Gelukkig heeft Ruud niet alleen meteen begrip voor mijn 'probleem', maar bewaart hij van alles en nog wat. "Voor het geval dat ...."
In het poortje naast het huis staat nog een stevige paal en binnen de korste keren zit de plank weer stevig op de paal.

Ik licht Ruud bij met de zaklamp en zo is het 'probleem' binnen de korste keren weer opgelost!

Zaterdag 24 januari, de eerste teldag. Nog voor mijn ontbijt zet ik de nieuwe vogeltaart op tafel en loop ik met de bakjes vogelvoer de tuin in

Ik ga lekker achter mijn pc zitten en kan zo de tuin in de gaten houden.
De score - na 1 1/2 uur is:
1 ekster, 1 vlaamse gaai en 2 zwarte kraaien in de bomen van de achterburen; 4 merels, 1 roodborstje, 6 vinken, 3 koolmezen, 2 pimpelmezen, 1 huismus, 2 ringmussen, 2 turkse tortels, 2 houtduiven, 1 spreeuw, 1 goudvink, 1 groenling, 1 heggemus, 4 staartmezen en 2 kepen in onze tuin rond de voederplaatsen!
Totaal 18 soorten, mijn dag is weer goed.
Eigenlijk heb ik helemaal niet zoveel nodig om te kunnen genieten... dat stukje grond rond ons huis verschaft me heel veel plezier!

090123 Tuindagboek; Helleborus argutifolius

Rond deze tijd van het jaar begint de helleborus argutifolius uitbundig te bloeien. Ooit kocht ik een paar plantjes voor één gulden van een jonge kweker, die uitverkoop hield in verband met zijn stage in Engeland. Wat genoot ik van de bloemen van deze vroegbloeier en wat heb ik al een stekken weggegeven!

De pol moest wijken voor de verbouwing; een lid van mijn tuinclub heeft de laatste grote planten in haar tuin gezet en ik heb veel grote stekken ruimschoots op tijd verplant.
Helaas....... de bouwers moesten de aarde kwijt en hebben dat over de verplantte helleborussen gekiept

Gelukkig heb ik achterin de tuin nog wat stekken van deze argutifolius staan, maar het duurt nog jaren eer die bloeien. (Al had ik de helft van die stekken al weer weggeven, voordat de aarde over mijn planten werd gekiept)


Geef begin oktober de helleborussen een handje koemestkorrels en werk dit meteen goed door de aarde, zo kan de plant direct van de voeding profiteren.

Wie heeft dit gedaan? Ik niet .....
Maar ik krijg een tweede kans: de kerstroos gaat het goed doen als hij voldoende kalk in de grond vindt. Geeft hem in februari een flinke schep kalk of mergel en als je dat allebei doet, gaat de plant straks uitbundig bloeien.

Kerstrozen zijn over het algemeen vrij sterke planten die weinig verzorging nodig hebben. Toch kan het blad in de winter zwarte vlekken krijgen door een schimmelziekte. Dat klinkt heel naar, maar de ziekte is gelukkig makkelijk onder controle te houden. Knip het aangetaste blad zo diep mogelijk weg. De beste tijd hiervoor is begin februari. Als er strenge vorst wordt voorspeld, stel je dit klusje even uit.
Na het weghalen van het aangetaste blad verschijnen nieuwe bladeren die geen last van de zwarte vlekken hebben. Verwen de Helleborus extra na de knipbeurt door rondom de plant een 5 cm dikke laag kalkrijke compost of speciale Helleborus-grond te leggen.
Dit weghalen van het aangetaste blad in februari geldt alleen voor de Helleborus orientalis-hybriden, waar de bloemen uit de basis van de plant te voorschijn komen.

't Is droog woensdag en best lekker weer. Ik pak een snoeischaar en knip het lelijke blad van mijn helleborussen. Er blijft bijna geen blad aan de plant over ....

Zodra het weer een beetje droger is buiten, ga ik de planten verwennen met wat kalk!
En..... ik heb mijn eerste vuilen handen van dit jaar al weer in de tuin gemaakt!

Meer informatie over Helloburussen is te lezen op mijn tuinclub

090121 Tuindagboek, Hamamelis - Toverhazelaar

Tijdens de vorstperiode zag ik ineens dat de toverhazelaar in onze voortuin kleur begon te krijgen. Eén dag dooide het en de boom stond meteen in volle bloei!
De Toverhazelaar is een van mijn lievelingsheesters; de bloemen aan deze struik zijn voor mij een eerste teken dat het geen winter blijft, maar dat het voorjaar er weer aankomt! Sneeuw of geen sneeuw, ijs of geen ijs, de Toverhazelaar bloeit!
Deze foto heb ik vandaag genomen

Even wat info over de Hamamelis - Toverhazelaar
Struiken die in de winter bloeien, moeten bestand zijn tegen sterk wisselende temperaturen. Winter- en voorjaarsbloeiers gebruiken in deze periode de wind voor bestuiving; bladloosheid vergroot meer de kans op bestuiving van soortgenoten dan wanneer alles vol in blad staat.

De grote, goudgele geurende bloemen verschijnen eind december, begin januari aan de kale takken.

Hij heeft een matig vruchtbare, vochtige maar goed doorlatende, zure tot neutrale grond nodig; maar op een kalkbodem met een dikke laag humusrijke grond doet de Toverhazelaar het ook. De heester groeit uit tot 4 meter en wordt even breed. Onder gunstige omstandigheden kan hij 50 jaar oud worden. Geef de Toverhazelaar dus echt de ruimte en liefst een zonnige plek; halfschaduw mag ook, al zal dan de bloei iets afnemen. De Toverhazelaar heeft nauwelijks last van ziektes of ongedierte. In natte zomers treedt wel eens meeldauw op.

Hamamelis groeit zo langzaam dat snoei hoogst zelden moet worden uitgevoerd; alleen in geval de struik te groot dreigt te worden. Snoei vindt plaats in het voorjaar, nadat de bloemen zijn verwelkt en voordat het blad uitloopt. Snoei alleen wanneer takken elkaar kruisen, knip terug tot op een gezonde, jonge scheut. Wanneer er verjongd moet worden, verdeel dan de snoei over twee jaren om te voorkomen dat er in een van de jaren helemaal niets bloeit. Gebruik van een wondafdichtingsmiddel is onnodig.
Over snoeien kreeg ik dit berichtje doorgestuurd: De takken die in het voorgaande jaar gegroeid zijn, kunnen na de bloei weggenomen worden, zodat de plant compact blijft en rijk zal blijven bloeien. Het is niet aan te bevelen om dikke takken weg te snoeien, daar de daarbij ontstane wonden slecht overgroeien.

Onze struik moet her en der ook wel gekortwiekt worden en mijn snoeien bestaat hierin, dat ik tijdens de bloei de takken die weggehaald moeten worden, afknip en in een grote vaas in huis zet.

Ik vermoed dat de heester door de eerste bewoner van ons huis is geplant; hij is dan al zo'n 40 jaar oud

090114 Tuindagboek; vogeltaarten

Vreemd, van verschillende mensen om me heen hoor ik dat ze geen vogel in hun tuin zien en dat al het eten onaangeroerd blijft......Hier is het een komen en gaan en van de vogeltaart wordt doorlopend gegeten. De stoelen dienen als ''tussenstop'' en dat is wel te zien


Als mijnheer of (zoals op de foto) mevrouw merel honger heeft, sturen ze de kleinere vogels weg

Gelukkig is er meer dan voldoende voor de verschillende soorten mezen

en het roodborstje

Dit exemplaar staat vanachter uit de tuin steeds smachtend toe te kijken ....

Lisanne was een dagje bij ons en ze kreeg van oma ook een vogeltaart meer naar huis; ze weet niet zo goed wat ze daar nu van moet denken

En de laatste vogeltaart van dit seizoen is ook meteen mijn mooiste geworden (vind ik); het is een kadootje voor vrienden.

090108 Tuindagboek; winter

Oh wat knap ik op van dat winterse weer!!!Niks moe zijn en nergens zin in hebben en overal moed voor moeten verzamelen en futloos achter de pc hangen en 's avonds op de bank liggen slapen ....Met dit lekkere winterse weer stroomt de energie door mijn lichaam! En ik geniet van al die mooi berijpte of besneeuwde planten in de tuin, zoals deze aren van het lampenpoetsersgras

Een vorig jaar geplante pluimhortensia is - in verband met de verbouwing - in veiligheid gebracht en staat in een oude vuilnisemmer ''mooi'' te zijn.

Op weg naar de kippen kom ik langs dit stilleven

Zelfs van een eenvoudig potje kan ik genieten

't Is niet alleen genieten, natuurlijk is er ongemak: de verbouwing staat stil en de temperatuur in de kas moet in de gaten gehouden worden. Ruud vult steeds het petroleumkacheltje voor me bij, maar dat het zo hard gaat, dat had hij niet gedacht.Gisteravond: "het kacheltje en de jerrycan zijn leeg en de winkels dicht"Maar zoals meestal, weet Ruud hier weer iets op te vinden.... "Heb je nog dikke kaarsen?" Jawel, in de kelderkast staat nog een zak met oude verkleurde kaarsen voor het geval de elektra uitvalt.De kaarsen op een bakblik gezet en onze geimproviseerde kachel heeft de kas vannacht lekker vorstvrij gehouden!

Januari 2009, onze verbouwing van dag tot dag; wij zijn er klaar voor!

Tot nu toe merkten we in huis nog weinig van de verbouwing, maar dat zal vanaf morgen wel anders worden.
Al ruim van te voren ben ik de kasten leeg gaan ruimen: boeken sorteren (de helft komt niet meer terug in de kamer), uitkloppen en in dozen opbergen. Het serviesgoed moest uit de kast en daar moest weer een plekje voor gezocht worden in de al overvolle keukenkastjes. Enfin, de stapel dozen met boeken en spullen voor boeken- en rommelmarkten-voor-het-goede-doel wordt steeds hoger.
Vandaag heeft Ruud de laatste gordijnen van de muur gehaald, want waarschijnlijk worden er morgen stofschotten geplaatst en dan kunnen we van binnenuit niet meer in de kamer komen.

Toen we in 1997 dit huis kochten, zat er een kastenwand tussen de kamer en - toen - de keuken.
De kastenwand hebben we weggehaald en de vroegere keuken is doorloop geworden...

.. naar de huidige keuken (vroeger de bijkeuken).

Op de plaats van de vroegere kastenwand komt nu een stofschot.
De bijkeuken hebben we meteen na aankoop omgebouwd tot keuken en daar moet je doorheen naar onze tuinkamer, waar we de komende 2 tot 3 maanden gaan wonen.
De oplevering van de verbouw is de 2e week van februari, maar daarna moeten o.a. de muren bijgewerkt worden; deuren geverfd, een vloer gelegd en we laten ons niet opjutten. Wanneer we begin april weer in de kamer wonen, dan ben ik dik tevreden!
Maar in de tuinkamer is het best gezellig toeven!

Eén minpuntje: we kunnen de komende maanden geen eters vragen; iets wat ik altijd erg gezellig vind.......

En meer dan 1 kleinkind tegelijk kunnen we niet te logeren hebben.

090103 Tuindagboek; vogeltaart

Elk jaar zorg ik dat de vogels in onze tuin voldoende te eten hebben. Zo laat ik bijvoorbeeld zoveel mogelijk uitgebloeide bloemen aan de planten zitten voor de zaden; vooral de zaden van het IJzerhard zijn geliefd bij menig vogel. Wordt het kouder, dan ga ik bijvoeren en wanneer het tijd is voor de vetbollen, ga ik zelf aan de slag.
Zoutloos vet laat ik zacht worden in de magentron en daar roer ik wat scheppen vogelzaad doorheen.

Zie ik ergens een grote denneappel liggen, dan stop ik die in mijn tas. Ruud schroeft er thuis een haakje in en ik vul de denneappel met mijn vetbrij.

Reken maar dat de vogels er van smullen; de denneappel wordt echt helemaal leeggegeten!

Op mijn tuinclub plaatste iemand foto's van haar vogeltaart! Ik had nog een paar pakjes vet in de koelkast liggen en ben meteen aan de gang gegaan!

Leuk om ook eens cadeau te geven aan andere vogelliefhebbers!