woensdag 21 januari 2009

090121 Tuindagboek, Hamamelis - Toverhazelaar

Tijdens de vorstperiode zag ik ineens dat de toverhazelaar in onze voortuin kleur begon te krijgen. Eén dag dooide het en de boom stond meteen in volle bloei!
De Toverhazelaar is een van mijn lievelingsheesters; de bloemen aan deze struik zijn voor mij een eerste teken dat het geen winter blijft, maar dat het voorjaar er weer aankomt! Sneeuw of geen sneeuw, ijs of geen ijs, de Toverhazelaar bloeit!
Deze foto heb ik vandaag genomen

Even wat info over de Hamamelis - Toverhazelaar
Struiken die in de winter bloeien, moeten bestand zijn tegen sterk wisselende temperaturen. Winter- en voorjaarsbloeiers gebruiken in deze periode de wind voor bestuiving; bladloosheid vergroot meer de kans op bestuiving van soortgenoten dan wanneer alles vol in blad staat.

De grote, goudgele geurende bloemen verschijnen eind december, begin januari aan de kale takken.

Hij heeft een matig vruchtbare, vochtige maar goed doorlatende, zure tot neutrale grond nodig; maar op een kalkbodem met een dikke laag humusrijke grond doet de Toverhazelaar het ook. De heester groeit uit tot 4 meter en wordt even breed. Onder gunstige omstandigheden kan hij 50 jaar oud worden. Geef de Toverhazelaar dus echt de ruimte en liefst een zonnige plek; halfschaduw mag ook, al zal dan de bloei iets afnemen. De Toverhazelaar heeft nauwelijks last van ziektes of ongedierte. In natte zomers treedt wel eens meeldauw op.

Hamamelis groeit zo langzaam dat snoei hoogst zelden moet worden uitgevoerd; alleen in geval de struik te groot dreigt te worden. Snoei vindt plaats in het voorjaar, nadat de bloemen zijn verwelkt en voordat het blad uitloopt. Snoei alleen wanneer takken elkaar kruisen, knip terug tot op een gezonde, jonge scheut. Wanneer er verjongd moet worden, verdeel dan de snoei over twee jaren om te voorkomen dat er in een van de jaren helemaal niets bloeit. Gebruik van een wondafdichtingsmiddel is onnodig.
Over snoeien kreeg ik dit berichtje doorgestuurd: De takken die in het voorgaande jaar gegroeid zijn, kunnen na de bloei weggenomen worden, zodat de plant compact blijft en rijk zal blijven bloeien. Het is niet aan te bevelen om dikke takken weg te snoeien, daar de daarbij ontstane wonden slecht overgroeien.

Onze struik moet her en der ook wel gekortwiekt worden en mijn snoeien bestaat hierin, dat ik tijdens de bloei de takken die weggehaald moeten worden, afknip en in een grote vaas in huis zet.

Ik vermoed dat de heester door de eerste bewoner van ons huis is geplant; hij is dan al zo'n 40 jaar oud

Geen opmerkingen: