1978
In Roden ging Ruud in huis aan de slag en werd het onderhoud van de tuin mijn pakkie-an.
In de voortuin lag gras met een bordertje erom heen en er stonden van die prikstruiken langs het trottoir.

Ik borduurde wat voort op de tuin zoals die erbij lag toen we het huis kochten en ik kreeg er steeds meer aardigheid aan! Achter maakten we een kleine compostbak en een supergrote zandbak, we planten een druif en haalden het gras uit de achtertuin, ik kocht wat akeleien die het in de volle zon in de achtertuin - die pal op het zuiden lag - eigenlijk niet deden en ik snapte niet waarom. De foto hieronder is genomen vanaf de zolder; Ruud was met een terrasje bezig.


En wist ik veel, dat ik de bloeiende bereklauwen in het smalle paadje achter ons huis beter weg kon halen, omdat de kinderen daar tig-keer per dag langskwamen. Nee, we genoten van de prachtige bloemen!
In het donkere hoekje naast de erker stond een hosta; in de herfst wordt hosta nat en vies en vergaat het blad en ziet het er niet meer uit. Op een gegeven moment zei de melkboer - die iedere dag langskwam - ''mevrouw, dat blad mag nu wel weggehaald worden, hoor".
(Oh ja, toen we er pas woonden, zeiden de buren: ''jullie treffen het, jullie zijn aangesloten op het riool". Ik: " waar zouden we anders op aangesloten moeten zijn". Bleek de halve straat (en ook het halve dorp) nog een sceptic tank te hebben en dat in 1978 in een dorp met alle voorzieningen.........

Toen wij naar het noorden verhuisden, kregen Henk en zijn vrouw de kriebels om terug te gaan naar hun geboorteland, Friesland! Henk solliciteerde, kreeg een baan en zij kochten een huis op een half uurtje rijden van ons vandaan. Toen Henk zijn eigen tuin eenmaal wat op orde was, bood hij aan om ons te helpen met de voortuin; het was ondertussen 1982. De prikstruiken gingen eruit; Henk maakte wat niveau in de voortuin en zette er planten in. Hij vertelde erbij, dat deze planten het in de voortuin goed zouden doen, omdat er schaduw was en in het diepere deel wat vochtiger en......... en zo leerde ik, dat elke plant speciale eisen heeft. Dat ze in de zon of juist in de schaduw moeten staan, droog of vochtig .... Met vallen op opstaan ben ik met die kennis aan de gang gegaan. En ik moet zeggen, dat onze voortuin langzamerhand de mooiste werd van de hele straat.



Ik was toe aan een grotere tuin, maar Ruud werkte in die tijd veel in de Randstad. De kinderen gingen uit huis en zucht ... we besloten om maar eens naar huizen rond Amersfoort te gaan kijken, zodat Ruud minder reistijd had. En die grotere tuin, die zette ik maar uit mijn hoofd.
1997. Mijn zus overleed en haar 14-jarige zoon werd wees en kwam onverwachts bij ons in huis en we zetten onze verhuisplannen naar het midden van het land op de lange baan. Ruud kreeg onverwacht een leuke functe bij hetNet in Groningen (HOERA!!!! ) en de buren besloten om een stuk aan hun huis te bouwen en dan zouden we wel erg ingesloten raken (BALEN) ....... en ineens zei Ruud: ''zullen we NU in Roden wat anders gaan kopen?"

En de verhalen over die tuin zijn op dit blog te lezen.