Tuinherinneringen, onze eerste tuin

Ruud en ik trouwden in 1971. Woonruimte was in Haarlem moeilijk te krijgen en we woonden ''in'' bij een oude mevrouw. We hadden een kleine woonkamer, een piepkleine slaapkamer, gebruik van keuken en toilet, maar je was er blij mee. Via zijn werk kon Ruud een galerijflat huren in een nieuwbouwwijk van Lisse. Helemaal aan de rand met uitzicht op de Ringvaart en sloten naast de flat, waar de kinderen uit de buurt op leerden schaatsen.

We woonden op de hoek, aan de linkerkant op de tweede verdieping (er hangt wasgoed, zie ik nu) Half jaren 70 werden er voornamelijk zwart/wit foto's gemaakt; jaren geleden zijn Ruud en ik nog eens door Lisse gereden en toen hebben we deze foto geschoten. We hadden de box van onze zoon op klossen gezet zodat hij naar buiten kon kijken en een van zijn eerste woorden was: ''boo''

Een nadeel van dat vrije uitzicht was de wind, die vaak vol op het balkon stond. Plantenbakken heb ik er ook nooit gehad. Op het balkon zelf wilde ik niets neerzetten, want stel dat zoon erop zou klimmen ......... Bloemen in bakken aan de rand zouden toch maar stuk waaien. Bovendien was het in die tijd ook helemaal niet gebruikelijk om van je balkon een bloemenzee te maken.

Toen onze zoon 2 jaar was en uitgekeken raakte op de galerij, konden we een huis huren aan een hofje; op een hoek (waar de vlaggenmast staat) met uitzicht op een blinde muur. (Ook deze foto is een paar jaar geleden gemaakt.)

Hier hadden we dus onze eerste tuin, zowel voor als achter! We woonden naast vrienden (tuinvriend Henk en zijn - nu overleden - vrouw). Henk wilde ons wel helpen met de tuin en na zijn werk (op het bollenlaboratorium) kwam hij elke avond even een half uurtje spitten! De planten in onze voor- en achtertuin kwamen van Henk en de eerste vaste plant die ik echt bij naam kon benoemen, was de Judaspenning. Ging ik even bij Henk en zijn vrouw buurten dan kwam Henk altijd wel met een hand bollen binnen die hij dan ''pats boem'' op de salontafel legde tot grote ergernis van zijn vrouw, mijn vriendin. Zij had echt altijd en overal aarde in haar huis.
Voor ons was dit postzegeltuintje groot genoeg, voor Henk veel te klein.

Zijn specialiteit was lelies en die stonden midden in de tuin, onder de waslijn van mijn vriendin. Het gevolg kunnen jullie wel raden.... regelmatig zaten de schone lakens onder het stuifmeel. Tot mijn vriendin het spuugzat was en - tot mijn grote schrik - de lelies uit de grond rukte en ergens neerkwakte. Wat hebben we daar later samen om gelachen!

Het onderhoud van onze tuin? Dat deed Ruud! Hij was er veel handiger in dan ik.

We wilden graag een huis kopen en ook wel weg uit de drukke randstad. Ruud werkte in die jaren aan het ziekenhuisinformatiesysteem van het Academisch Ziekenhuis in Leiden. Toen hij hoorde dat het Academisch Ziekenhuis in Groningen hetzelfde programma als in Leiden wilde introduceren, heeft hij een open sollicitatie gestuurd, vervolgens is er een functie voor hem gecreeerd en kochten wij ons eerste huis: een tussenwoning in Roden. We verhuisden in november en Ruud heeft - op advies van Henk - veel planten uit de tuin in Lisse gehaald, die verhuisden mee met de verhuiswagen en Ruud heeft ze snel daarna in Roden ingekuild. En de meeste planten hebben de verhuizing overleefd!